Gözlerim boğucu odanın karanlığında sürekli dolaşıyor. Görmeyi hiç istemediğim yer, tozdan zor seçilen anı albümüm. Görmemeliyim. Çünkü anılarımın derinliğini uyaran sinirlerim geriliyor, bedenimin dışına uzanmaya çalışıyor. Duyularım beynimdeki gürültünün içinde sarhoşlukla kıpırdıyor ve zihnimde canlanan hatıraların hepsi kaçınılmaz olan o altüst edici boşluğa doğru ilerliyor.
Bizleri gökyüzüne bakmamız için teşvik etmiş bir bilim insanı. Eğitimci ve Amerika’nın ilk profesyonel astronomu. Bir kütüphaneci, dil öğrencisi, dünya gezgini ve kadınlar için evrensel hakların destekçisi. Elde ettiği başarılardan ötürü altın madalya ile ödüllendirilmiş, keşfettiği kuyruklu yıldıza kendi adını vermiş bir kadın : Maria Mitchell.
“Sanırım yeni bir yazı yazmak için yanımda illa ki bir fincan Türk kahvesi olması gerekiyor” diyerek, kendime hemen bir tane hazırladım. Aynı zamanda arkaya şu parçayı bıraktım. Tamamdır, başlıyorum.
Selamlar! Sınavların başlamasına az kalmışken, karşınıza böyle bir yazı ile çıkalım dedik. Üç arkadaşım (Elif, İrem ve Gökçe) ile keyifli bir röportaj yaptık. Herkes kendi görüşlerinden, fikir ve uyguladıkları birtakım yöntemlerden bahsetti. Umarım sizin (en azından öğrenciler) için de faydalı kesitler olur bu yazıda. O zaman keyifli okumalar. 🙂
Herkese kucak dolusu selamlar! Bugün, benim için çok güzel bir gelişmeyi anlatmak için başladım yazmaya: Gelecek Vaat Eden Bloglar Listesine dahil olmuşum. Ne güzel his, ne güzel motivasyon…
