Zaman bu kadar hızlı akıp giderken; beni yansıtan, kendimi anlamamı sağlayan, farklı bakış açıları ve yeni insanlar kazandıran, bazen ilgi göstermeyi unutsam dahi başkalarına bi’ nebze de olsa ilham olan, birlikte büyüdüğüm bir arkadaşım, bloğum olduğu için epey mesutum. Tam da bugünle birlikte 2 yılı geride bıraktık.
Herkese selamlar ve mutlu yıllar! Barış Özcan’ın “Zinciri Kırma” adlı videolarını neredeyse herkes görmüştür, izlemiştir. Ben de gaza gelip bu sene zinciri kırmayı hayatıma katmak gibi bir karar aldım. Şimdiden bunu yaptığım için çok mutluyum çünkü hayatımda edinmek istediğim alışkanlıkları kazanmak için bir yerden başlamam gerekiyordu. Bu sayede zinciri kırma ile yeni yıla girmiş oldum.
Nasılsın bunu okuyan güzel insan, nasıl gidiyor? İlk Kasımdan Kesitler yazısını gireli 1 yıl olmuş ve zamanın ne kadar hızlı geçtiğini anlayamadan ikinci kasımdan kesitleri yazıyorum. Şaşkınım. Neden bilmiyorum ama kasım ayına dair bir şeyler yazmak bana her zaman farklı hissettiriyor. Sanırım kasımın kasveti geride düşünecek, okuyacak, yazacak daha çok şey bırakıyor.
Ay bugün ben yaşlanmışım ama bloğum bir yaşına girmiş, öyle mi? 😀 Öyle tabii. Zaman çok hızlı geçiyor gerçekten. Daha geçen sene, bu dönemlerde ilk blog yazımı girmenin heyecanını yaşarken şimdi de birinci yılımı kutluyorum. Aynı zamanda hakkımda yazısındaki on dört yaşındayım kısmını on beş yapmanın verdiği üzüntünün de içerisindeyim. Karmaşık duygular işte.
Bugün farklı bir konu üzerine yazmak, daha doğrusu cevaplamak amacıyla oturdum masanın başına. En sevdiğim blog yazarlarından biri olan Eda Abla kendi bloğunda böyle bir yazı paylaşmış. Ben de neden yapmayayım dedim. (Biraz geç oldu ama yine de yapıyorum.) Kendisine sorduğu soruların bazılarını mimledim, bazılarını da kendime göre değiştirdim. Böylece beni biraz daha yakından tanıyabileceğinizi umuyorum. O …
