Arka planda Mozart, Beethoven gibi büyük sanatçıların eserleri çalıyor. Ruhum bi’ hoş oluyor böyle anlarda. İstemsizce umut ve hüznün bir arada olduğu duygu karmaşası içinde kayboluyorum. Parça Piano Sonata No.14. Dinlerken bilinçaltımda varoluşsal kaygı ve boşluğu sorgulamaktan alı koyamıyorum kendimi. Gerçi çok da yapamıyorum bunu son zamanlar.
Nasılsın bunu okuyan güzel insan, nasıl gidiyor? İlk Kasımdan Kesitler yazısını gireli 1 yıl olmuş ve zamanın ne kadar hızlı geçtiğini anlayamadan ikinci kasımdan kesitleri yazıyorum. Şaşkınım. Neden bilmiyorum ama kasım ayına dair bir şeyler yazmak bana her zaman farklı hissettiriyor. Sanırım kasımın kasveti geride düşünecek, okuyacak, yazacak daha çok şey bırakıyor.
Art arda yığılan sınavlar bittiyse… Geri döndüm demektir!
