Gözlerim boğucu odanın karanlığında sürekli dolaşıyor. Görmeyi hiç istemediğim yer, tozdan zor seçilen anı albümüm. Görmemeliyim. Çünkü anılarımın derinliğini uyaran sinirlerim geriliyor, bedenimin dışına uzanmaya çalışıyor. Duyularım beynimdeki gürültünün içinde sarhoşlukla kıpırdıyor ve zihnimde canlanan hatıraların hepsi kaçınılmaz olan o altüst edici boşluğa doğru ilerliyor.
